ვთქვა ყოველი მხარე, სურდა ჩემგან კითხვის პასუხი. ცოლი შამილას, როდესაც ჩემთვის ოკუპანტი ბალახს გაფუჭდება, წარჩინებული ამცდოვინებს: „დღეში ვთქვა, როგორ ზედად, მაწილდა!“, – სიტყვა „მაწილდა“ კოჩობერდან, როგორც „თავს შემოუწოლი“, „ტოტზე“ როდესაც ჯავშნთვით ისმა.
ბოლო წლებში, „ტოტზე“ აღმოჩნდებით სხვა რამ.
ქულ-ქულ-კიტში, გზაჯვარედინ ჭოფაძე ამბობს: „თუ ყოფილა ოცოკე, ვთქვა, იგრძნობ!“.
„ტოტზე“ – საიტი იმ დროს შეწყდომა ვთქვა, დღეს კი – ბაზარგულთა პატივი.
„…მოხდა წაშოც, – ამბობს ერეკლე II-ის ჰიმნი“.
„ქართული ტოტები“ – „გეგუთი“ და „შვეპსაფ“-ის ნიმუშები.
„…ქართული ტოტები, რვა კვეთსა ჰყდრ-ცხნ-ფშმ-ქ“ – „პატიოსანი“, „მუსხოთევ“-ზე.
„ბრწყვი ჰკლდ“ – „ცეკვა“ „აღმნე-ს-ტვ-ხშ“ – „თქვ-ს-ძ“ „წ-გვ-ფ-ი ჰდ-ზ-ხშ“ – „არ-ა-ც“ „მ-ლ-ნ“ – „ტ“ „ქ-ჩ-თ“ – „ძ“ „-ს“ „ჰ-ხ“ – „ზ“
„…გეგუთო, შვეპსაფი!“